...و من مسافر شدم

نه زائر شدم، پناهنده شدم، ناله شدم، اشک شدم، مجنون شدم

نه لیلی شدم...  وا‍‍‍‍ژه ای ندارم برای بیان این گزارش.

جای همه  عاشقان اهل بیت (ع) خالی، جای شهیدان عشق خالی.

استادی در  ایوان طلای حضرت امیرالمو منین (ع) به یادگار در گوشم

نجوا کرد: این آقا به کسی بدهکار نمی ماند و من اینرا با تمام وجودم

دیدم که این خانواده چقدر خوب و با شرافت و کرامت دستگیری و

بنده نوازی میکنند. و این است علت این عطش بی انتها که هرچه

از این چشمه مینوشی اشتیاقت نه، شعله ات بیشتر می شود و

چه لذتی دارد این سوختن در آتش محبت

هنوز مات حضورم به محضرت هستم

                                     دوباره در طلب وصل دیگرت هستم